راهکارهایی برای ضبط خانگی

Home Recording Tips

برای شما که امکان دسترسی به یک استودیوی مجهز برای ضبط موزیک ندارید بهتر است که در همان استودیوی کوچک خانگی کار خود را ضبط کنید. در این مقاله با نکاتی ساده ولی کاربردی برای ضبط هر چه بهتر کار در استودیوی خانگی آشنا می شوید.

برای شروع

یکی از بزرگترین مزایای ضبط خانگی داشتن آزادی ست. شما هرگز نمی دانید چه زمان خلاقیت تان گل می کند و ایده ای برای ضبط کردن به سراغتان می آید. خیلی راحت تر است که از تخت خواب خود بیرون آمده و به اتاقی در منزل بروید تا این که نصفه شبی با استودیویی تماس بگیرید و دنبال مهندسی برای ضبط ایده ی خود بگردید.

“همیشه استودیوی خود را آماده ی ضبط نگه دارید.”

این پیشنهاد کوین گرنت Kevin Grant است. کوین خود گیتاریست / مهندس صدا و تهیه کننده ایست که در نیویورک زندگی می کند و سابقه ی همکاری با استینگ Sting را دارد. ” تولید موزیک برای خود را ساده کنید. این جوری خیلی کارهای بیشتری انجام می دهید. اگه اجراهای زنده دارید، ریگ اجرای زنده ی خود را از ریگی که با آن ضبط می کنید جدا کنید. این جوری مجبور نیستید همیشه درگیر پهن کردن یا جمع کردن اسباب خود باشید. من دوست دارم سازم رو وصل کنم، با یه چند تا سوییچ ساده بازی کنم و بعدش…… بزن بریم!” نه تنها لازم است که استودیوی خود را برپا کرده باشید، بلکه لازم است این کار را در نهایت سادگی و کارآمدی انجام داده باشید. پیتر لوییس Peter Lewis، تهیه کننده و مهندسی که سابقه ی همکاری با راد استیوارت Rod Stewart، ون دیک پارکس Van Dyke Parksو برایان استیزر Brian Setzer را دارد چنین می گوید: ” مردم کیلومترها سیم کشی می کنند تا سازشان را به کنسول ضبط وصل کنند. نتیجه آن می شود که از نویز رنج می برند. انتخاب تمیز ترین و ساده ترین راه برای انتقال سیگنال به دستگاه ضبط مهم ترین مساله است. می خواهید که تمیز ترین و دقیق ترین سیگنال ممکن را داشته باشید. در عین حال این مهم است که محیطی که در آن صدای خودرا می شنوید به دقت بشناسید. این به شما کمک می کند تصویر روشنی از نتیجه ی نهایی کار داشته باشید. حال چه آن را در ماشین تان گوش کنید، یا در واکمن و با استفاده از هدفون، یا در سیستم استریوی یکی از دوستانتان. یک مهندس خوب می داند که کاری که ضبط می کند در هر یک از شرایط فوق چطور صدا خواهد داد.” یکی دیگر از مزایای استودیوی خانگی این است که کنترل امور در دست خودتان است. دیگر احتیاجی به نظرات و برداشت های شخص دیگری ندارید، بلکه خودتان تصمیم می گیرید که می خواهید موزیک تان چطور صدا دهد. جاستین برودریک Justin K Broadrick از گروه “گلد فلش” Gold Flash که تا کنون دو آلبوم را با استفاده از یک دستگاه Tascam 688 ضبط کرده است چنین توضیح می دهد : “من بر این باورم که یک موزیسین باید کنترل کاملی برروی تک تک زوایای موزیکش داشته باشد. وقتی خودمان ضبط می کنیم در حقیقت هم اجرا کننده ایم، هم مهندس و هم تهیه کننده. اگر بعدا از چیزی خوشمان نیاید تنها خودمان را می توانیم سرزنش کنیم.”

کار کردن با کمترین ها

غیرممکن نیست که بتوانید با یک دستگاه ریکوردر چهار ترک معمولی آلبومی تجاری تولید کنید. مثلا بروس اسپرینگستین Bruce Springsteen آلبوم “ریور” River را با استفاده از یک مولتی ترک ریکوردر کاست تهیه کرد. مایک آیوی Mike Ivy از گروه “بیس هد” Basehead می گوید : “وقتی با یک ریکوردر 16 کانال ضبط می کنید باید تمرکزتان را بر این بگذارید که همه چیز خلاصه و خلوت باشد. خودتان را به چالش بکشید. این که خود را درمحدودیت قرار می دهید باعث می شود خلاق تر شوید. من می توانستم آلبوم دومم را در استودیوی بزرگتری تهیه کنم. پول و امکاناتش را هم داشتم. آنجا امکانات زیادی هم وجود داشت، ولی امکاناتی که من بهشان احتیاج نداشتم. نمی خواستم من هم دقیقا همان کاری را بکنم که همه می کنند. دوست داشتم کشف کنم.”

ضبط مستقیم

احتمالا شما هم جایی زندگی می کنید که نمی توانید صدای خیلی بلندی بگیرید (مگر این که در یک مکان دور افتاده ی کوهستانی زندگی کنید!) متاسفانه بیشتر آمپ های گیتار صدای خوبی نمی دهند، مگر این که به اندازه ی کافی صدایشان را بلند کنید. می توانید پول زیادی خرج کنید برای این که محیط را آکوستیک کنید تا صدا به بیرون درز نکند، ولی در این حالت هم احتمال زیادی وجود دارد که در نهایت اتاقی روی دستتان بماند که صدای تاریک و کدری دارد که به جای همسایه ها خودتان را آزار می دهد! به همین دلیل بسیاری از گیتاریست ها صدایشان را به صورت مستقیم (Direct) ضبط می کنند. البته کسانی که به خلوص صدا حساسیت دارند این شیوه را نمی پسندند، ولی باید بدانید که این کار مزایای زیادی هم دارد. “لیندسی باکینگهام” Lindsey Buckingham که بیشتر گیتارهای آلبومش را به صورت مستقیم ضبط کرده می گوید : “من با حجم انبوهی از لایه های صوتی مواجه بودم. ضبط مستقیم به من کمک کرد صداهایم را به صورت جداگانه نگه دارم و به هر یک رنگ و شخصیت خودش را بدهم. این طوری توانستم صدایی بگیرم که حجیم و فشرده بود، ولی در عین حال شفافیت داشت.”

ضبط مستقیم

ابزاهای زیادی برای ضبط مستقیم در بازار موجود است. آمپ های Solid (غیر لامپی)، شبیه سازهای آمپ های لامپی، پری آمپ ها و مولتی افکت های گوناگون، و شبیه ساز های اسپیکرهای مختلف. “جری داناهو” Jerry Danahue از گروه “هلکسترز” Hellecasters از یک پری امپ معروف که جوایزی هم برده بود برای ضبط آلبوم شخصی اش به نام “دسته ی چوب” Neck of The Wood، و آلبوم های بعدی گروه استفاده کرد. او در این باره چنین توضیح می دهد : ” این پری امپ به من اجازه می دهد خیلی سریع صدای مورد نظرم را بگیرم. در یک استودیوی بزرگ عوامل گوناگونی بر روی صدای شما تاثیر می گذارند. سایز اتاق، نوع میکروفون های استفاده شده، چگونگی قرار گرفتن میکروفون ها و …… پری امپ “سشن مستر” Session Master کلی در وقت من صرفه جویی می کند. شما می توانید آن را به هر استودیویی ببرید و خیلی سریع صدای خوبی از آن بگیرید. من آن را مستقیم به میز میکسر وصل می کنم و آماده ی ضبط هستم.” جو گُر Joe Gore، برای ضبط آلبوم “ماشین استخوان” Bone Machine، اثر تام ویتس Tom Waits ، از یک مارشال SE100 استفاده کرد. “با یک شبیه ساز اسپیکر مناسب می توانید خیلی سریع صدای یک کابینت میکروفون گذاری شده را بازسازی کنید. صداها بیشتر از هر پری امپ دیگری که استفاده کرده ام به صدای آمپلی فایر واقعی شبیه هستند. شما می توانید بدون بالا بردن صدایتان به میزان زیاد صداهای پری امپ و پاور امپ آمپلی فایرهای محبوبتان را به دست آورید.” جو هاردی می گوید: ” آهنگ ویوا لاس وگاس Viva Las Vegas از گروه زی زی تاپ ZZTop همین جوری ضبط شد. یک مارشال JTM 45 که به یک شبیه ساز اسپیکر مارشال وصل بود. شما می توانید هر آمپی را که دوست دارید استفاده کنید و صدایش را تا انتها زیاد کنید. افکت پروسسورهای Korg E3 به شما اجازه می دهد خیلی سریع صدای گیتارتان را تنظیم کنید، بدون این که احتیاجی به پهن کردن یک سیستم مارشال داشته باشید. ما از این افکت پروسسور نه تنها برای گیتار، بلکه برای همخوان و خواننده هایی که می خواهیم کمی دیستورت صدا دهد استفاده می کنیم. درست وفتی که فکر می کنید نیازی نیست سازتان را به آن وصل کنید، درست همان موقع است که بهتر است سازتان را به آن وصل کنید! شما می توانید از صداهای وحشتناک به گونه ای باحال استفاده کنید.” “چَد بلیک” Chad Bleak که سابقه ی همکاری با هنرمندانی چون ریچارد تامپسون Richard Tompson، کراودِد هاوس Crowded House، پریتِندِرز Pretenders و تام ویتس Tom Waits را دارد از دستگاه “سَنس اَمپ” SansAmp استفاده ای غیر معمول می کند : “من معمولا از سنس امپ برای گیتار استفاده نمی کنم. گرچه بارها از آن برای حجیم کردن صدای نازک و لاغر یک گیتار آکوستیک استفاده کرده ام. من سعی می کنم از آن به نحوی استفاده کنم که که صدای دیستورشن ندهد، بلکه نقش یک فیلتر را بازی کند. اگر یک سنس امپ را سر راه افکت سِند پدال برد خود قرار دهید و سپس تنها کمی از صدای آن را با صدای معمولی میکس کنید تغییرات شگرفی در صدایتان ایجاد می کند. با استفاده از این دستگاه و تغییر دادن فِیز ها می توانید رنگ صدایتان را تغییر دهید. من معمولا کل ِ درام کیت را از یک سنس امپ عبور می دهم.”

راهکارهایی برای ضبط خانگی Home Recording Tips

میکروفون گذاری آمپلی فایرها

بعضی اوقات صدایی که شما در نظر دارید تنها با استفاده از یک آمپلی فایر و میکروفون به دست می آید. برای مثال ممکن است به صدای آمپ خاصی علاقه داشته باشید که هیچ دستگاه دیگری قادر به تولید آن نیست. ” من از صدای گیتاری که دایرکت ضبط شده باشد متنفرم.” این را کِرت رالسک Kurt Ralske، گیتاریست گروه Ultra Vivid Scene می گوید. “صدای دایرکت هیچ روحی ندارد، بی جان است. یک بار از یک شبیه ساز اسپیکر استفاده کردم، و اصلا قابل مقایسه نبود. اگر یک گیتار خوب و یک آمپ خوب داشته باشید نیازی نیست حتما صدای آنها را خیلی بلند کنید. بعضی از گیتارهایی که در آلبوم من می شنوید با صدای پایین ضبط شده اند و واقعا خوب صدا می دهند. میکروفون گذاری یک آمپ مسلما بهتر از استفاده از یک اسپیکر امولاتور (شبیه ساز) یا دایرکت ریکوردینگ است، اگر چه به سبک موسیقی تان هم وابسته است. اگر دنبال آن صدای مایکل جکسونی Micheal Jackson هستید، همان صدای تو دماغی فانکی، احتمالا تنها راهتان ضبط مستقیم است.” جاستین برادریک Justin Broadrick هم ترجیح می دهد از آمپلی فایر و میکروفون استفاده کند : ” بعضی اوقات دِمو هایم را دایرکت ضبط می کنم، ولی برای ضبط نهایی هرگز. صدای دایرکت همیشه کمی تیز است. من از آمپلی فایر مارشال ام و دو عدد میکروفون استفاده می کنم. میکروفون ها هم معمولا مدل Shure SM57 هستند. یکی را خیلی نزدیک و دیگری را دورتر قرار می دهم. سالها پیش در یک مجله ی موزیک کلاسیک مطلبی دیدم که از آن استفاده می کنم : در اتاق راه می روم تا نقطه ی خوش صدایی را پیدا کنم. سپس یک میکروفون در آن نقطه قرار می دهم. این جوری صدای آمبیانس را از آن میکروفون و صدای آمپ را از میکروفونی که نزدیک به آن قرار داده ام می گیرم. صدای هر دو میکروفون را با هم میکس می کنم تا یک برداشت به دست آورم و سپس همان تراک را دقیقا با همان تنظیمات دابل می کنم. سپس هر دو تراک را پَن می کنم. یکی را تا انتها به راست ویکی را تا انتها به چپ. این طوری می توانم بزرگترین صدای ممکن را به دست آورم.” ریوس گابرِلز Reeves Gabrels از گروه تین ماشین Tin Machine هم توصیه های زیادی برای گرفتن یک صدای خوب بدون صرف هزینه های هنگفت دارد : “یک اسپیکر 12 اینچی ارزان قیمت را در یک اتاق مناسب قرار دهید و صدایش را داخل یک کمد ضبط کنید. با این روش می توانید صدای خوبی بگیرید، حتی از آمپ های تمرینی کوچک.” می توایند از امپ تان برای پردازش صداهایی غیر از صدای گیتار نیز استفاده کنید. کیبورد، درامز و حتی وکال را از طریق امپ تان امتحان کنید. ” من صدای اسنیِر درام Snare Drum را از کانال این آمپ های کوچولوی Gretsch عبور میدهم، و صدایشان عالی می شود. در آلبوم آخر ِ گروه ِ هانتر The Hunter با استفاده از یک میکروفون با امپدانس بالا و یکی از همین امپ های کوچک ِ Gretsch صدای اسنیر درام را تقویت کردیم. صدایش عالی شد!”

ضبط گیتار آکوستیک

گرفتن صدای گیتار آکوستیک به مراتب متفاوت از یک گیتار الکتریک است. عوامل گوناگونی وجود دارند که می توانند بر روی صدای نهایی شما تاثیر بگذارند. مثلا این که شما از یک پیکاپ یا میکروفون یا ترکیبی از هردو استفاده می کنید شما را به نتایج متفاوتی می رساند. محل قرار دادن میکروفون و اتاقی که در آن ضبط می کنید هم مهم اند.

چِت اَتکینز Chet Atkins می گوید

“من هرگز نتوانسته ام یک صدای آکوستیک خوب از گیتار سیم نایلونی ام بگیرم، مثل صدایی که اِرل کلاف Earl Klugh و بعضی دیگر می گیرند. بیشتر مواقع از یک گیتار Dell یا Gipson Studio Classic استفاده می کنم که هردو خودشان پیکاپ دارند. هر از چندی از میکروفون هم استفاده می کنم. این جوری آمبیانس بیشتری دارم. به ندرت از یک دایرکت باکس Direct Box استفاده می کنم. معمولا از صدا بردار می خواهم که صدایم را مستقیم و بدون هر نوع اکوالایزری بگیرد. بعضی اوقات از یک میکروفون کاندنسر کوچک برای گرفتن صدای خود گیتار استفاده می کنم. در این صورت فرکانس های بم را فیلتر می کنم. بر روی گیبسون کلاسیک استودیو، یا گیبسون سی.ای از تُن کنترل خود گیتار استفاده می کنم. وقتی به صورت آکوستیک ضبط می کنید خیلی کار سختی است که میزان مناسبی از باس و تربل را اعمال کنید.” لیندسی باکینگهام هم روشی مشابه دارد : “روی گیتار های آکوستیک ام پیکاپ دارم. گیتار را به یک دایرکت باکس وصل می کنم، سپس به یک کمپرسور و سپس به بُرد. فرکانس های بم غیر ضروری را حذف می کنم تا صدای دقیق تری به دست آورم.” کاوی الکساندر Kavichandran Alexander، تهیه کننده ای که سابقه ی همکاری با “رای کودر” Ry Cooder را دارد معتقد است تکنولوژی ضبط آنالوگ برای گیتار آکوستیک مناسب تر است: “من خیلی جدی باور دارم که تکنولوژی دیجیتال یا سالید استیت جایی در ضبط سازهای آکوستیک ندارد.” الکساندر برای ضبط سازهای آکوستیک از چند میکروفون تیوب و گران قیمت که توسط “تیم دی پاراویسینی” Tim de Paravicini طراحی شده اند استفاده می کند و یک دستگاه ریکوردر دو تراک. نویز ریداکشن، اکوالایزشن، کامپرسورها و لیمیتر ها هیچ جایی در بند و بساط او ندارند. او به شدت تاکید می کند که محل قرار دادن میکروفون ها خیلی خیلی مهم است : “راز اصلی در محل قرار دادن میکروفون هاست. این بسته به آکوستیک محیط، بلندی صدای ساز و میزان ریوربی است که شما می خواهید داشته باشید. تعیین نسبت صدای آمیخته به ریورب و صدای خام شما به عهده ی مهندس صداست. ممکن است درست همان موزیسین ها را در همان سالن جمع کنید، از همان میکروفون ها استفاده کنید و تکنیک میکروفون گذاری تان هم همان باشد که بود، ولی صدایی متفاوت بگیرید، چرا که جای میکروفون ها تنها کمی عوض شده است. حتی نیم اینچ تغییر مکان میکروفون می تواند صدایی کاملا متفاوت به شما دهد. در ضبظ آلبوم رای کودر Ry Cooder و ویشوا بات Vishwa Bhatt ، آنها حدود هشت فوت از هم فاصله داشتند و پنج فوت هم از میکروفون فاصله داشتند. میکروفون ها هم حدود 5 فوت از سطح زمین فاصله داشتند.” ویلی رِی Willy Ray ، که تهیه کننده و مهندس ضبط بسیاری از آلبوم های سبک کانتری بوده همیشه از یک مکان برای قرار دادن میکروفون محبوبش استفاده می کند : “من از یک میکروفون AKG 451 برای ضبط گیتار آکوستیک استفاده می کنم. من سر میکروفون را دقیقا به سمتی هدف می گیرم که دسته به بدنه وصل می شود. سر میکروفون با زاویه ی 45 درجه به سمت زمین است. آنجا صدایی که می گیرید به اندازه ی کافی گرم است، ولی زیاد بومی (بم) نیست. اگر سر میکروفون را به سمت کاسه ی صدا بگیرید آن وقت مجبور خواهید شد قسمت زیادی از فرکانس های بم را کات کنید. اگر آرتیستی مشغول نواختن و خواندن باشد از AKG 414 استفاده می کنم که به سمت بریج گیتار هدف گرفته شده و گیتار را به صورت استریو ( و نه مونو) ضبط می کنم.” مترجم: محمدعلی نصری منبع: Guitar Player